Ο Δημήτρης Σταρόβας μιλάει για τα ομόφυλα ζευγάρια και τη τεκνοθεσία

Ο Δημήτρης Σταρόβας μιλάει για τα ομόφυλα ζευγάρια, τη τεκνοθεσία και την αντίθεση του για την παρένθετη μητέρα

Αυτό είναι το πρώτο θέμα στην επικαιρότητα, όλοι μιλούν και προβληματίζονται, όπου βρεθεί και όπου σταθεί κανείς ακούει και μια συζήτηση για το θέμα των ομόφυλων ζευγαριών, της τεκνοθεσίας και της παρένθετης μητέρας.

Ο κόσμος είναι μοιρασμένος όπως και σε κάθε άποψη που αφορά την κοινωνία μας, υπάρχει η πλευρά που δεν μπορεί να δεχθεί με τίποτα τέτοιου είδους αλλαγές, υπάρχει η αντίθετη πλευρά που το υποστηρίζει φανατικά, υπάρχει όμως και μία τρίτη που είναι ουδέτερη.

Όλοι όμως από όποια πλευρά και να τάσσονται προφασίζονται ότι η αγωνία τους είναι τα παιδιά τα ίδια, πως θα μεγαλώσει ένα παιδί σε μια μη φυσιολογική οικογένεια..

Τελικά τι σημαίνει φυσιολογική οικογένεια;

Η πρώτη παράμετρος της σκέψης μου είναι : ότι εγώ μεγάλωσα σαν βασιλόπουλο σε μία “μη φυσιολογική οικογένεια” … “εξιστορεί εν τάχει την δομή της δική του οικογένειας”..

Η δεύτερη παράμετρος είναι ότι στα ιδρύματα θα δούμε πολλά παιδιά κακοποιημένα από “φυσιολογική οικογένεια”..

Εδώ λοιπόν υποθέτεις ή το προαποφασίζεις ότι ένα παιδί που θα μεγαλώσει με ένα ομόφυλο ζευγάρι θα είναι δυστυχισμένο και για το άλλο που είναι στο ίδρυμα και είναι αναμφίβολά δυστυχισμένο το αγνοείς..

Από την άλλη πλευρά .. όταν θέλεις να περάσεις την γνώμη σου στον άλλον εσύ που είσαι προοδευτικός, εσύ που είσαι ανοικτό μυαλό και προοδευτικός δεν μπορεί να την επιβάλεις, χρειάζεται ένα χρόνο προσαρμογής γιατί επί χρόνια έχει συγκεκριμένα πιστεύω, δεν μπορείς να λες ότι τώρα θα αλλάξεις γνώμη, επειδή το θέλω εγώ.. γιατί αυτό έχει το αντίθετο αποτέλεσμα.

Ζούμε την εποχή του “μπούλινγκ της αντίθετης άποψης”..

Τέλος σε ότι αφορά την παρένθετη μητέρα δεν μπορώ να το δεχθώ αυτό το πράγμα, πείτε με οπισθοδρομικό πείτε ότι θέλετε, η δημιουργία μιας ζωής είναι ασύλληπτο πράγμα, είναι ένα θαύμα της φύσης, το να χρησιμοποιούμε την επιστήμη και την τεχνολογία , παρότι είμαι μέσα στα πράγματα δεν μπορώ να το δεχτώ.. να το φιλτράρω και να το περάσω σαν κάτι φυσιολογικό….

Υπάρχουν ιδρύματα, υπάρχουν παιδιά που διψάνε για μια ζεστή αγκαλιά, για μια αγάπη και ίσως είναι καλύτερα να στραφούμε προς τα εκεί από το να νοικιάσουμε μια ξένη γυναίκα, να την πληρώσω επειδή έχω λεφτά και να ικανοποιήσω ίσως και ένα εγωισμό μου.. και να προσποιηθώ ότι είναι δικό μου..

Διαβάστε περισσότερα άρθρα