Μελέτης Τζαφέρης Πρόεδρος TIC HELLAS: “Η αγορά θα γνωρίζει ότι το σήμα αξιοπιστίας μας, θα δίνει πλεονέκτημα ποιότητας στον πελάτη”

Συνέντευξη στο iefimerida.gr παραχώρησε ο πρώτος Πρόεδρος της TIC HELLAS κ. Μελέτης Τζαφέρης, η οποία περιλαμβάνει τους μεγαλύτερους φορείς στη διεθνή κι ελληνική αγορά, όπως την EUROCERT, την TUV AUSTRIA HELLAS, την BIOHELLAS, την SWISS APPROVAL, την ΔΗΩ, την EMICERT την TUV HELLAS /TUV NORD και την BUREAU VERITAS, και αυτό από μόνο του κρίνεται εξαιρετικά σημαντικό.

Ο κ. Τζαφέρης έδωσε ουσιαστικές απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα γύρω από την ίδρυση του νέου φορέα, τη στρατηγική, τους στόχους, αλλά και το όραμα για το μέλλον.

Κύριε Τζαφέρη, εσείς προσωπικά έχετε μια εμπειρία στη Δημόσια Διοίκηση, καθότι υπηρετήσατε στο παρελθόν ως Γενικός Γραμματέας σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας, για μια 5ετία. Συνεπώς, έχετε μια συγκριτική και πληρέστερη εικόνα της αγοράς, από τις 2 όψεις του νομίσματος. Θα ήθελα να μας εξηγήσετε, ποια ήταν η πραγματική αναγκαιότητα που κινητοποίησε αυτούς τους διεθνείς φορείς, για να ιδρυθεί η TIC HELLAS, όταν μάλιστα υπήρχε ήδη φορέας εκπροσώπησης του κλάδου.

Η επιθυμία για την «αριστεία», τόσο σε επίπεδο φυσικών προσώπων όσο και εταιρικών σχημάτων, είναι ιστορική αναγκαιότητα για εκείνους που αντιλαμβάνονται τη ζωή και την επιχειρηματικότητα ως διαδικασία διαρκούς βελτίωσης. Η επιθυμία για διάκριση είναι θεμιτή, δεν νομίζετε; Η προσήλωση σε ζητήματα κοινωνικής αλληλεγγύης, με ατομικό και εταιρικό κόστος, είναι επίσης θετική υπόθεση, έχετε κάποια αμφιβολία για αυτό;

Προφανώς και δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό, αλλά η δραστηριότητα της πιστοποίησης γενικά είναι μια κερδοσκοπική δραστηριότητα και αυτή, έτσι δεν είναι;

Αν λάβουμε υπόψη μας ότι η σχέση της αγοράς με το κράτος, είναι σχέση απολύτως δυναμική, μεταβαλλόμενη καθημερινά μάλιστα, και η οποία σχέση θα πρέπει να ρυθμίζεται από κανόνες, τότε οι κανόνες αυτοί, θα πρέπει να έχουν ένα κοινό παρονομαστή. Συνήθως στις προηγμένες χώρες, και ειδικότερα στην Ευρώπη, ο κοινός παρονομαστής του εκάστοτε ρυθμιστικού πλαισίου, είναι η «προστασία των καταναλωτών», η «ασφάλεια των χρηστών» προϊόντων και υπηρεσιών, και εν τέλει η εξυπηρέτηση του λεγόμενου δημοσίου συμφέροντος, το οποίο «δημόσιο συμφέρον», προϋποθέτει την ύπαρξη στιβαρού αποσβεστήρα, ενός ενδεχομένως υψηλού κοινωνικού ρίσκου που θα προκληθεί από τυχόν αυθαιρεσίες της αγοράς. Οι Φορείς Ελέγχου, Επιθεώρησης και Πιστοποίησης, στην πραγματικότητα υποκαθιστούν το κράτος, και μάλιστα εργάζονται για λογαριασμό του κράτους στον υποχρεωτικό τομέα, συνεπώς πρέπει να αντιμετωπίζουν την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, από το πρίσμα της κρατικής οντότητας, και όχι υπό το πρίσμα μιας ακόμα κερδοσκοπικής δραστηριότητας. Προφανώς επιδιώκεται το θετικό αποτέλεσμα στις οικονομικές χρήσεις, αλλά αυτό δεν είναι το μείζων.

Αυτή η αντίληψη της εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος, επεκτεινόμενη και στον εθελοντικό τομέα, εμπεριέχει έναν ατομικό και επιχειρηματικό αλτρουισμό, και για να γίνει πράξη, πρέπει πρώτα να έχεις την απαραίτητη παιδεία ως οργανισμός, και κυρίως να έχεις τα μέσα και τις υποδομές για να το κάνεις. Στα μέλη της TIC HELLAS, συντρέχουν και οι δυο αυτές διαστάσεις. Και η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ είναι ακριβώς αυτό. Και προφανώς σε αυτό το πλαίσιο προϋποθέσεων, εκ των πραγμάτων δεν χωράνε όλοι.

Θέλετε να πείτε, δηλαδή, ότι απαιτείται αφενός μια εταιρική κουλτούρα και αφετέρου μια οικονομική ανεξαρτησία, όταν αναφέρεστε στα μέσα και τις υποδομές;

Υπάρχει όντως ένα μυστικό εδώ. Ένα κρίσιμο σημείο λογικής συνεπαγωγής. Πρέπει να έχεις την πολυτέλεια να επιλέξεις τον πελάτη, να τον επιλέξεις και να τον πιστοποιήσεις επειδή πράγματι πληροί τις απαιτήσεις των προτύπων. Όχι να συνεργαστείς μαζί του, μόνο και μόνο επειδή σου λείπουν 3.000 ευρώ στο τέλος του μήνα για μισθοδοσία. Θεμιτό και αυτό κάτω από μια οπτική γωνία, πρέπει να μπορείς να πληρώσεις τον κόσμο σου, αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν μπορείς να επιδείξεις τον ατομικό και επιχειρηματικό αλτρουισμό που σας έλεγα παραπάνω. Πέρα δηλαδή από έναν δεδομένο «κοινωνικό αλτρουισμό», πρέπει να έχεις την δυνατότητα να υπηρετήσεις παράλληλα και ένα «ατομικό ανορθολογισμό», που να εδράζεται σε ένα σύστημα ηθικής αναφοράς, γιατί κακά τα ψέματα, πρέπει να μπορείς να αρνηθείς αμοιβή. Διαφορετικά, δεν είσαι ανεξάρτητος, δεν ικανοποιείς τα κριτήρια των προτύπων, δεν μπορείς να είσαι αξιόπιστος. Η «ανεξαρτησία» ακούγεται γενικόλογο και πομπώδες, αλλά είναι η λυδία λίθος τη «αξιοπιστίας». Δεν μπορεί να τα παίρνεις από συμβουλευτικές υπηρεσίες στην μια τσέπη, και για την άλλη τσέπη να το παίζεις επιθεωρητής. Γιατί αν δεν είσαι «ανεξάρτητος», απλά δεν μπορείς να εξυπηρετήσεις το δημόσιο συμφέρον, δεν έχεις την πρακτική δυνατότητα. Συνεπώς, δεν μπορείς να είσαι μέλος της ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ που πρεσβεύουμε.

Να δούμε λίγο το Διεθνές πλαίσιο, σας παρακαλώ. Αντιλαμβάνομαι πλήρως το υπόβαθρο της κίνησης αυτής, αλλά μιλώντας συγκριτικά, υπάρχει ένα παρόμοιο μοντέλο και σε άλλες χώρες, και σε άλλες αγορές;

Όντως υπάρχει. Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ που παραπέμπει στο Σήμα Ποιότητας TIC HELLAS, έγινε στα πρότυπα της IACS, της Διεθνούς Ένωσης Νηογνωμόνων – International Association of Classification Societies, με άλλα λόγια δηλαδή, φτιάξαμε τον IACS της Ελλάδας, με κοινό παρονομαστή την προστασία και ασφάλεια των καταναλωτών και την διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος, όπως είπαμε και πιο πάνω. Στην Ιταλία για παράδειγμα, υπάρχουν επίσης αρκετές ενώσεις Φορέων Πιστοποίησης, κάτω από διαφορετικούς παρονομαστές, πιο καθετοποιημένοι θα λέγαμε, όπως ένωση για την ασφάλεια των βιολογικών προϊόντων, τις κατασκευές, την υψηλή τεχνολογία, κλπ.., αλλά είναι και μια αγορά 60 εκατομμυρίων ανθρώπων. Άλλα μεγέθη εκεί. Είναι συνήθης πρακτική να συνασπίζεσαι πίσω από κριτήρια ποιότητας και στόχους εξυπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος, αλλά επαναλαμβάνω, το κρίσιμο μέγεθος είναι η «Ανεξαρτησία» Συμφερόντων, και εν τέλει η «Αξιοπιστία».

Ναι, αλλά ο IACS λειτουργεί στη βάση ότι πλοιοκτήτες και ναυλωτές επιθυμούν σφόδρα την αξιόπιστη επιβεβαίωση της αξιοπλοΐας του πλοίου που κατέχουν ή που ναυλώνουν, διότι διακυβεύονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα από την πλευρά τους. Οι αποδέκτες των αντίστοιχων υπηρεσιών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, δεν εκπροσωπούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Ποιος είναι ο πραγματικός σύμμαχος της προσπάθειας αναβάθμισης της ποιότητας κάτω από το σήμα  TIC HELLAS ή άλλα αντίστοιχα στην Ευρώπη;

Αυτό είναι όντως κρίσιμο ερώτημα, και η απάντηση σε αυτό το ερώτημα, είναι πολυδιάστατη. Τα οικονομικά συμφέροντα των καταναλωτών, είναι πολύ μεγαλύτερα από τα συμφέροντα οποιουδήποτε πλοιοκτήτη η ναυλωτή. Οι καταναλωτές μπορούν να γίνουν η νέα κρίσιμη επαναστατική τάξη στο μέλλον, είναι εκείνοι για τους οποίους οργανώνονται τα διάφορα συστήματα διαχείρισης και εξυπηρέτησης ανά τον κόσμο, και η «ασφάλειά» τους αποτελεί μείζων κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα. Οι ενώσεις των καταναλωτών λοιπόν είναι οι βασικοί σύμμαχοι του εγχειρήματος. Οι καταναλωτές κρατούν το κλειδί για την αποτελεσματική εξυγίανση του συστήματος παραγωγής και διάθεσης προϊόντων σε διεθνές επίπεδο. Η κατανάλωση από μόνη της οδηγεί την οικονομία, καθότι διαμορφώνει την ζήτηση σε επίπεδο επιλογών, κόστους, ασφάλειας, κύκλου ζωής, βιώσιμης ανάπτυξης, κ.ά. Η «ικανοποίηση» και μόνο των καταναλωτών έχει γίνει επιστήμη, μπορούμε να φανταστούμε λοιπόν την βαρύτητα που έχουν τα ζητήματα που άπτονται της «ασφάλειας» τους. Το συμφέρον του καταναλωτή, στο οποίο εμπεριέχεται η ασφάλεια, είναι ο κοινός παρονομαστής του σήματος Αξιοπιστίας TIC HELLAS.

Πολύ ωραία όλα αυτά, αλλά υπάρχει πάντα μια καχυποψία, ότι η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ θα μπορούσε να είναι το πρόσχημα για να δημιουργηθεί ένα είδος «καρτέλ», ώστε να νοθευθεί ο ανταγωνισμός, και τελικά να αυξήσετε το ποσοστό σας στην αγορά από το 60-80% που εκτιμάται σήμερα, στο 100%.

Αυτή είναι μια εύκολη ερώτηση, διότι η πραγματικότητα είναι ακριβώς αντίστροφη. Το παράδειγμα όμως το έχουμε ακριβώς μπροστά μας. Στις 16.05.2024, στην Λαμία, η εταιρεία που δηλητηρίασε τροφικά 63 παιδιά, και στην συνέχεια παραδόθηκε στις φλόγες, ήταν πιστοποιημένη. Ελεγμένη δηλαδή, ότι τηρούσε τα πρότυπα ασφάλειας και ποιότητας των τροφίμων. Η πραγματικότητα όμως εξέθεσε ανεπανόρθωτα, και την ιδιοκτησία και τους Φορείς Πιστοποίησης που είχαν δώσει πιστοποιητικά. Κυρίως τους δεύτερους. Διότι η εταιρεία έκανε την δουλεία της, στα πλαίσια της προσφοράς και της ζήτησης. Οι φορείς όμως αποδεδειγμένα πλέον, δεν την έκαναν όπως προβλέπεται. Αν δεν υπήρχε Φορέας Πιστοποίησης, κανένας όμως, που να έδινε πιστοποιητικά καταλληλότητας σε κάθε τέτοια επιχείρηση, τότε θα είχε αποφευχθεί η αρνητική αυτή εξέλιξη, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει η συγκεκριμένη εταιρεία, και δεν θα μπορούσε να πάρει μέρος στον διαγωνισμό σίτισης των σχολείων της Λαμίας. Διότι ο πελάτης ή παραγωγός  που δεν πληροί τις απαιτήσεις των προτύπων, αλλά μπορεί να πληρώσει για να πάρει το πιστοποιητικό του, είναι μέρος της αγοράς και αυτός, συνεπώς, κατά την κοινή λογική, πρέπει να μπορεί και αυτός να εξυπηρετηθεί υπο μία έννοια, και τα πάντα ρυθμίζονται με αυτό τον τρόπο, στο πλαίσιο της προσφοράς και της ζήτησης. Αυτού του είδους οι πελάτες όμως, ανήκουν σε άλλη κατηγορία, και δεν θα μπορέσουν να είναι πελάτες με το Σήμα Αξιοπιστίας TIC HELLAS, και κατά την γνώμη μου, ο αριθμός αυτής της κατηγορίας πελατών, ενδεχομένως να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια. Συνεπώς θεωρώ μάλλον βέβαιο, ότι για τους φορείς της TIC HELLAS ο αριθμός των πελατών θα μειωθεί, αλλά ακριβώς αυτό είναι η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ. Μπορούμε να το αντέξουμε να χάσουμε πελάτες, είμαστε αποφασισμένοι για αυτό, αλλά η αγορά θα γνωρίζει πλέον, ότι όποιος πελάτης έχει στο πιστοποιητικό του το σήμα αξιοπιστίας TIC HELLAS, έχει ένα πλεονέκτημα ποιότητας, υπάρχει ένα πλεονέκτημα «ασφάλειας» για τον καταναλωτή.

Θέλω να παραμείνω για λίγο ακόμα στα θέματα ανταγωνισμού. Η TIC HELLAS δημιουργήθηκε με 8 μέλη. Τώρα τι γίνεται; Θεωρείται κλειστή ως προς την εισδοχή νέων μελών; Διότι αυτό θα ήταν πράγματι προβληματικό από την φύση του.

Φυσικά και δεν πρόκειται για ένα κλειστό Club. Ο οποιοσδήποτε Φορέας είναι δεκτικός σε Δι-Αξιολόγηση για να αποδείξει την παιδεία και την κουλτούρα εντός του Οργανισμού, και ταυτόχρονα πληροί τα ελάχιστα κριτήρια, αναφορικά με τα απαιτούμενα μέσα και διαθέσιμους πόρους για να μπορεί να υποστηρίξει αυτό που ονόμασα «ατομικό και επιχειρηματικό αλτρουισμό» προς εξυπηρέτηση του Δημοσίου Συμφέροντος, είναι ευπρόσδεκτος στην ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ TIC HELLAS. Θα ξεκινήσουμε, και είναι είδηση αυτό, να εγγράψουμε τα σημαντικά εργαστήρια της χώρας μας στο αμέσως επόμενο διάστημα. Έχουμε εργαστήρια με διεθνή παρουσία, και εξαιρετικές υποδομές, τα οποία έχουν θέση στην TICHELLAS. Για τους νέους φορείς που πραγματικά θέλουν να μπούνε στην ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ TICHELLAS, και δεν πληρούν τα ελάχιστα κριτήρια από πλευράς διαθέσιμων πόρων, σκεπτόμαστε να υπάρξει ένα χρονικό διάστημα υποχρεωτικής Δι-αξιολόγησης για μια 3ετία τουλάχιστον, ούτως ώστε να διαμορφώνεται ένα κοινό επίπεδο παιδείας και κουλτούρας εντός του Οργανισμού, και μετά να αξιολογείται η αίτηση εισδοχής στο σχήμα ποιότητας TIC HELLAS. Υπάρχουν όμως για παράδειγμα και περιπτώσεις μικρών Φορέων Πιστοποίησης, απολύτως εξειδικευμένων σε 1 ή 2 αντικείμενα. Και για αυτούς θα υπάρξει μέριμνα δια-σύνδεσης με το Σήμα Ποιότητας TICHELLAS, αλλά πάντα στο πλαίσιο της δι-αξιολόγησης. Η δι-αξιολόγηση μεταξύ των μελών που συμμετέχουν στο σχήμα ποιότητας, είναι ο κοινός παρονομαστής για το σήμα Ποιότητας TIC HELLAS. Το «ΣΗΜΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ TIC HELLAS», μονοσήμαντα πλέον θα ταυτίζεται με την υψηλή ποιότητα, για όλα τα πιστοποιημένα φυσικά και νομικά πρόσωπα που θα το επιδεικνύουν στα πιστοποιητικά τους και θα αποτελέσει τον κοινό παρονομαστή αξιοπιστίας, που θα διαθέτουν και θα επιδεικνύουν τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας μας.

Επανερχόμενοι στις σχέσεις αιτίου και αποτελέσματος για την ίδρυση της TIC HELLAS, και αναγνωρίζοντας ότι τα μέλη του Συνδέσμου κατέχουν πράγματι ένα μεγάλο ποσοστό της αγοράς. Δεν συνεπάγεται αυτόματα ότι τα ίδια αυτά μέλη είναι και αναλόγως υπεύθυνα για την δημιουργία των συνθηκών, που για να τις βελτιώσετε, εν τέλει σας οδήγησαν να δημιουργήσετε την TIC HELLAS?

Φυσικά και όλοι έχουμε ευθύνη στην «αταξία». Η αυξημένη εντροπία δεν είναι υπόθεση ενός ή περισσοτέρων, είναι υπόθεση όλων ημών. Η αγορά, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, κανιβαλίζεται καθημερινά σε όλους τους τομείς, με θύματα τους καταναλωτές και την «ασφάλεια» των χρηστών. Η έλλειψη εποπτείας της αγοράς από το Κράτος διαχρονικά, είναι επίσης ένα σημαντικό δεδομένο στην κατάρρευση των δομών ελέγχου της πολιτείας. Προσωπικά έχω μάλιστα ίσως την μεγαλύτερη ευθύνη, έναντι άλλων εμπλεκομένων φυσικών προσώπων με τις δραστηριότητες επιθεώρησης και πιστοποίησης σήμερα. Διότι δεν στάθηκε δυνατόν κατά την θητεία μου ως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Ανάπτυξης την διετία 2007-2009 να βάλω γερά θεμέλια στην εποπτεία της αγοράς, παρότι ομολογουμένως κατέβαλα φιλότιμες προσπάθειες τότε. Διότι τελικά, δεν μπορέσαμε να φτιάξουμε υποδομές για να γίνει η δουλειά όπως πρέπει. Απλά κάναμε την δουλειά μας καλά για ένα πεπερασμένο χρονικό διάστημα. Η διαχείριση όμως, έστω και καλή, της κρίσης και την παρακμής, δεν πρέπει να αποτελεί πολιτική επιλογή.Συνεπώς ευθύνες έχουμε όλοι, «Πολιτεία» και «Αγορά», όμως σήμερα τα μέλη της TIC HELLAS είμαστε πλέον αποφασισμένοι να τις αναλάβουμε στον βαθμό που μας αναλογεί. Σχεδιάζουμε τον Οδικό Χάρτη της Δι-αξιολόγησης του λεγόμενου Peer-Assessment για τα μέλη μας, και αυτό είναι το προσωπικό στοίχημα της δικής μου Προεδρίας στην Ένωση. Η σύνταξη μιας Λευκής Βίβλου αρχών και αξιών που θα στοχεύει στην ασφάλεια και προστασία των καταναλωτών είναι επίσης ένας κοινός στόχος στον οποίο φιλοδοξώ να συμβάλω ως Πρόεδρος του εγχειρήματος στην παρούσα φάση. Αισθάνομαι όμως πολύ δυνατός και τυχερός σε αυτή την πορεία, διότι εκτός των εκλεκτών μελών του Διοικητικού Συμβουλίου με τα οποία συνεργαζόμαστε στενά, έχουμε αναθέσει από κοινού σε Εκτελεστικό Διευθυντή, την υλοποίηση της στρατηγικής για την εγκαθίδρυση του σήματος ποιότητας  TIC HELLAS, τον κ. Παναγιώτη Αγερίδη, ο οποίος είναι βαθύς γνώστης των ζητημάτων ποιότητας και του κανονιστικού πλαισίου, εξαιρετικός επιστήμονας, αλλά κυρίως διακρίνεται για την αξιοπρέπειά του και την «ανεξαρτησία» του, τόσο έναντι των μελών της TIC HELLAS, αλλά και στην αγορά εν γένει.

Από όλη την συζήτηση, αντιλαμβάνομαι ότι προβάλλεται ένα πλαίσιο θεσμικότητας, και με την ευκαιρία, θα ήθελα να ρωτήσω εάν η TIC HELLAS επιθυμεί να παίξει κάποια στιγμή στο μέλλον πιο ειδικό ρόλο, υποκαθιστώντας κάποιες λειτουργείες του Εθνικού Φορέα Διαπίστευσης ίσως.

Σε καμία περίπτωση. Δεν προβλέπεται Θεσμικά αυτό, δεν είναι επιδίωξή μας. Η λειτουργία του ΕΣΥΔ είναι διασφαλισμένη και ο ρόλος του καθαρός. Ο ΕΣΥΔ στελεχώνεται από το πλέον αξιόλογο προσωπικό κατά την γνώμη μου, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Θα σας όμως πω την προσωπική μου άποψη, που φυσικά δεν δεσμεύει κανένα μέλος της TIC HELLAS, παρά μόνο εμένα προσωπικά. Η κατάρρευση της ποιότητας και της αξιοπιστίας των υπηρεσιών επιθεώρησης και πιστοποίησης στην Χώρα μας, με ότι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο καθημερινότητας για τον καταναλωτή και τον πολίτη, είναι αποκλειστικά θέμα πολιτικών επιλογών, εγγενούς ανικανότητας, αναξιοπρέπειας, και παλαιοκομματικής αντίληψης περί πολιτικού κόστους. Πολιτικά μιλώντας, θα παρατηρήσουμε ότι το επίπεδο αξιοπιστίας της ποιότητας και ασφάλειας των καταναλωτών, είναι ευθέως ανάλογο με τον δείκτη αξιοπιστίας της εκάστοτε χώρας και τους οικονομικούς δείκτες ευημερίας των πολιτών. Ως Χώρα είμαστε ακόμα πίσω σε πολλά πράγματα. Γίνεται μεγάλη προσπάθεια εκσυγχρονισμού, από όλους μας, την Κυβέρνηση, την Αγορά, τους Θεσμούς, και εμείς από την πλευρά μας, μέσω αυτής της Συμφωνίας Αξιοπιστίας, δηλώνουμε παρόντες σε αυτή την προσπάθεια.

Σας ευχαριστώ πολύ πραγματικά, κλείνοντας, θα ήθελα επίσης να μας αναπτύξετε ποιες είναι οι άμεσες προτεραιότητες της TIC HELLAS το επόμενο διάστημα, και ποιο το προσωπικό σας στοίχημα μέσα από αυτή την διαδικασία.

Προσωπικά ως Πρόεδρος της TIC HELLAS με το διοικητικό μας Συμβούλιο, το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, θα επιδιώξω δύο συναντήσεις. Μία συνάντηση με τον Νέο Υπουργό Ανάπτυξης, κ. Τάκη Θεοδωρικάκο, για να του θέσω τους προβληματισμούς μας και το οραματικό σχέδιο μας για την ασφάλεια των καταναλωτών, και επειδή ο συγκεκριμένος Υπουργός, όπως προκύπτει από τον δημόσιο λόγο του, είναι οραματιστής και έχει υψηλή πολιτική αντίληψη, εκτιμώ ότι θα έχουμε μια εξαιρετικά παραγωγική συνεργασία. Και μια δεύτερη συνάντηση με τον νέο Πρόεδρο του ΣΕΒ, τον κ. Σπύρο Θεοδωρόπουλο, τον οποίο είχα την ευκαιρία να εκτιμήσω ιδιαίτερα για την καθαρότητά του και την υψηλή διαχείρισή του, σε ένα πρωτόγνωρο προεκλογικό περιβάλλον για τον ΣΕΒ, το αμέσως προηγούμενο διάστημα. Τόσο με την ιδιότητά μου ως Πρόεδρος της TIC HELLAS, αλλά και ως μέλος του ΣΕΒ, δεσμεύομαι να τον στηρίξουμε προσωπικά με όλες μας τις δυνάμεις για να πετύχει στο έργο του, και για τους λόγους αυτούς θα επιδιώξουμε μια συνάντηση στρατηγικής μαζί του στο εγγύς μέλλον. Αναφορικά με το προσωπικό μου στοίχημα μέσα από αυτή την διαδικασία; Να είμαι «χρήσιμος στην κοινωνία», όπως σε καθημερινή βάση μου υπενθύμιζε ο πατέρας μου. Σας ευχαριστώ πολύ για όλα, και εύχομαι καλή Υγεία για εσάς και τους αναγνώστες του iefimerida.  

*Ο κ. Τζαφέρης Μελέτης, είναι Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός, με MSc στην Διοίκηση Ποιότητας από το Cranfield University, μέτοχος, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Swiss Approval TB. Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης την περίοδο 2004-2009, στους τομείς της Υγείας, Βιομηχανίας και Τουρισμού διαδοχικά.

Πηγή: iefimerida.gr