Σανγκάη: Απελπισία στα στρατόπεδα – Οι πλούσιοι προσπαθούν να φύγουν από την Κίνα

Πληθαίνουν οι φωνές που εκφράζουν ανησυχία, προβληματισμό, αλλά και δυσπιστία ως προς το τι ακριβώς ενδέχεται να συμβαίνει στη Σανγκάη.

Ο πλανήτης έχει ήδη συμπληρώσει δύο χρόνια πανδημίας. Εμβόλια, φάρμακα και μάσκες, αποτελούν πολύτιμα όπλα στη φαρέτρα κατά της πανδημίας, επιτρέποντας μία σχετική επιστροφή στην κανονικότητα. Η πολιτική μηδενικών κρουσμάτων της Κίνας, όμως, αλλάζει τα δεδομένα. Μοιάζει, πάντως, να μην πείθει, με διάφορους επιστήμονες να αναρωτιούνται «αν συμβαίνει κάτι άλλο….».

«Μήπως υπάρχει νέα μετάλλαξη και δε μας το λένε; Ελπίζω να είναι το πρώτο, ο πολιτισμός τους, αλλά είναι πολύ περίεργος. Δεν χρειάζονται, όμως, αυτά, έχουμε τα εργαλεία να ζήσουμε με τον COVID», σχολιάζει ο Παναγής Γαλιατσάτος – πνευμονολόγος, εντατικολόγος καθηγητής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη των ΗΠΑ. Ο καθηγητής Πνευμονολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης Νίκος Τζανάκης εξέφρασε την εκτίμηση ότι πρόκειται για έξαρση της μετάλλαξης Όμικρον 2 του κορωνοϊού και όχι για κάτι καινούριο. Ανακοίνωση αναφορικά με τις εξελίξεις στη Σαγκάη εξέδωσε και ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ). Όπως τονίζει ο ΕΟΔΥ, τα υπάρχοντα δεδομένα από την Κίνα δεν αναφέρουν την ύπαρξη νέας παραλλαγής του κορωνοϊού ή άλλου δεδομένου που εγείρει ανησυχία αναφορικά με την πορεία της πανδημίας.

Τότε, πώς μπορεί να ερμηνεύσει κανείς την πρωτοφανή καραντίνα που έχει επιβληθεί στη Σαγκάη; Αυτή είναι που έχει προκαλέσει μαζική φυγή ξένων φοιτητών και εργαζόμενων στον τομέα της εκπαίδευσης, η οποία και έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα. Κάποια από τα καλύτερα σχολεία της πόλης έχουν μείνει δίχως προσωπικό, ανακοινώνοντας ότι η λειτουργεία τους είναι πρακτικά αδύνατη. Πολλά είναι τα προξενεία που μεριμνούν για τα διαδικαστικά, επιχειρώντας να απομακρύνουν τους πολίτες τους το συντομότερο δυνατό.

Δεκάδες χιλιάδες, όμως, είναι και οι εύποροι Κινέζοι που επιχειρούν να ξεφύγουν από την κατάσταση αυτή, ταξιδεύοντας σε δυτικές χώρες. Για αυτούς η διαδικασία είναι ακόμα δυσκολότερη.

Την ίδια στιγμή, στην πόλη καταγράφηκαν οι πρώτοι θάνατοι από κορωνοϊό. Σε ανακοίνωσή του, ο δήμος της Σαγκάης διευκρίνισε ότι οι τρεις ασθενείς που υπέκυψαν ήταν ηλικιωμένοι με υποκείμενα νοσήματα. Οι αρχές της Κίνας έχουν κάνει πάνω από 200 εκατομμύρια τεστ στην προσπάθειά τους να ελέγξουν το νέο ξέσπασμα της πανδημίας, με δεκάδες χιλιάδες κρούσματα να επιβεβαιώνονται καθημερινά. Εντάσεις επικρατούν και στα κτίρια που διαμένουν δεκάδες χιλιάδες πολίτες εγκλωβισμένοι εδώ και εβδομάδες. Πρόκειται για τεράστιους ουρανοξύστες. Οι ηλικιωμένοι κάτοικοι είναι συχνά εκείνοι που καλούν τις αρχές, καταγγέλοντας θετικά περιστατικά. Δεν είναι λίγες οι φορές που αυτά δεν αποδεικνύονται αληθινά. Παρόλα αυτά, οι κάτοικοι απομακρύνονται δια της βίας και μεταφερόνται στους ειδικούς χώρους καραντίνας που έχουν διαμορφωθεί.

Εκεί, όλο και πληθαίνουν οι καταγγελίες για απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. Τα κρεβάτια των ασθενών είναι το ένα δίπλα στο άλλο, δίχως να τηρούνται οι απαραίτητες αποστάσεις. Για χιλιάδες άτομα υπάρχουν μονάχα τέσσερις τουαλέτες. Οι πόρτες και τα παράθυρα είναι ανοιχτά, με το κρύο να διαπερνά την αίθουσα. Τα σεντόνια δεν επαρκούν. Επιπλέον, τα φώτα στις τεράστιες αυτές αίθουσες δεν σβήνουν 24 ώρες το 24ωρο και δεν υπάρχει ζεστό νερό, ώστε να πλυθούν. Το φαγητό τους περιορίζεται σε μία φέτα ψωμία και λίγο ρύζι. Δεν έχουν πρόσβαση σε φάρμακα, βιταμίνες, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που ξανακολλούν επειδή βρίσκονται κοντά με άτομα που παραμένουν θετικά. Σαν να μην έφτανε αυτό, όσοι εγκλωβίζονται ανησυχούν για τη ζωή των κατοικιδίων τους. Αυτά, παραμένουν στο σπίτι δίχως φαγητό και νερό για δεκάδες ημέρες και θεωρούνται και τυχεροί. Πολλοί σκύλοι και κατοικίδια υποβάλλονται άμεσα σε ευθανασία από τις υγειονομικές αρχές. Άλλοι πολίτες μπορεί να γλίτωσαν από τις ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες, αλλά οι αρχές ακόμα και με αρνητικά τεστ, τους κλείδωσαν έξω από τα σπίτια τους. Αβοήθητοι έμειναν σε ξενοδοχεία, τα οποία τους χρεώνουν διπλάσιες τιμές τόσο για τη διαμονή, όσο και για το φαγητό. Όσο περνάνε οι ημέρες, η κατάσταση παραμένει δυστοπικοί.

Δυτικοί που τα ζουν από πρώτο χέρι περιγράφουν μία αδιανόητη κατάσταση, στην οποία ανά πάσα στιγή παραβιάζονται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Επιπλέον, οι αρχές κρατούν τον κόσμο στο σκοτάδι. Αρνούνται να δώσουν εξηγήσεις ή ακόμα και χρονοδιάγραμμα για το πότε θα μπορούσε να τελειώσει αυτός ο εφιάλτης.