Ο Ρουβάς, ο Λιγνάδης και ο σάλος: Οι δηλώσεις, οι αστοχίες και η μεγάλη κατακραυγή

Οι “βόμβες” Ρουβά για τον Λιγνάδη που προκάλεσαν σάλο στον καλλιτεχνικό κόσμο: Οι τοξικομανείς και η κόλαση.

Μία μέρα μετά την έναρξη της δίκης – που οδήγησε σε προσωρινή αναβολή – του Δημήτρη Λιγνάδη, ο οποίος κατηγορείται για τέσσερις βιασμούς, οι τρεις σε ανήλικους, ο Σάκης Ρουβάς.

Είπε συγκεκριμένα ο Σάκης Ρουβάς για τον Λιγνάδη:

“Όταν έσκασε η “βόμβα” έπεσα από τα σύννεφα. Τον Δημήτρη τον αγάπησα και ότι συναίσθημα έχω για εκείνον είναι θαυμασμού και αγάπης. Με βοήθησε καλλιτεχνικά. Όταν βγήκαν όλα αυτά στη δημοσιότητα τρόμαξα και φοβήθηκα, λυπήθηκα. Ένιωσα στεναχώρια για τον άνθρωπο που εκείνη τη στιγμή καταλάβαινα ότι βρίσκεται σε μία “κόλαση”. Πραγματικά λυπήθηκα. Είναι σαν το πιο αγαπημένο σου πρόσωπο ξαφνικά να μάθεις ότι έχει…

Θέλω να είμαι απόλυτα ξεκάθαρος και με την αλήθεια την δική μου να σταθώ σε αυτό το πράγμα. Εγώ το πρόσωπο που γνώρισα είναι αυτό που σας περιγράφω. Ό,τι άλλο συμβαίνει ή έχει συμβεί δεν το γνωρίζω. Περιμένω να αποδειχθεί αν αυτό έχει συμβεί έτσι όπως το περιγράφει η μία πλευρά ή η άλλη. Δεν μπορώ να κάνω τον δικαστή. Μέσα μου κρατάω αυτό που έζησα με τον Δημήτρη.

Ακόμα και αν έχει συμβεί αυτό που λέτε εσείς, αυτό που λένε τα θύματα, βεβαίως υπάρχει στεναχώρια και λύπη, είναι μία τραγωδία για τα θύματα. Είναι μία τραγωδία και για τους ανθρώπους που πάσχουν από κάτι. Όπως τους ναρκομανείς κάνουν χρήση ουσιών τους αγκαλιάζουμε και τους φροντίζουμε με κάποιο τρόπο. Είναι μία παθολογία που χρειάζεται θεραπεία, βοήθεια. Να προστατεύουμε ανθρώπους που μπορεί να πέσουν θύματα. Πρέπει να αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους που μπορεί να εκτεθούν σε αυτές τις συμπεριφορές και αυτούς που πάσχουν. Πρέπει να αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους. Τα αίτια αυτής της παθολογίας πρέπει να τις διερευνήσουμε στην κοινωνία μας. Να δούμε από που ξεκινάει; Από ποια παιδικά χρόνια; Πως φτάνει ένας άνθρωπος να κάνει ένα έγκλημα.

Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Ο Δημήτρης Λιγνάδης που εγώ γνωρίζω είναι ένας άνθρωπος που αγαπώ, αγάπησα και πέρασα καταπληκτικά μαζί του. Αυτό που συμβαίνει σε αυτό τον άνθρωπο, συμπάσχω και λυπάμαι για αυτό που του συμβαίνει.

Φαντάζομαι ότι όλοι μας βάζουμε το χεράκι μας για ότι συμβαίνει στην ζωή μας, αλλά δεν μπορώ να τον κρίνω, να πω “α τον βιαστή, τον έτσι”, δεν μπορώ να το πω αυτό. Πρέπει εμείς να σεβόμαστε τις αποφάσεις τις δικές μας. Ότι ζούμε σε μία δημοκρατία, με κάποιους θεσμούς και έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτούς”.